រឿង បងពិសិទ្ធ!

ងៃមួយខ្ញុំ បានពឹងអោយបងពិសិទ្ធដែលជាមិត្តភក្ដិជិតស្និទ្ធរបស់ប្ដីខ្ញុំ មកជួយចាំផ្ទះ ព្រោះប្តីរបស់ខ្ញុំគាត់ចេញទៅភ្នំពេញចំនួន៣ថ្ងៃ។ ក្នុងផ្ទះដ៏ស្ងាត់ជ្រងំ បងពិសិទ្ធគាត់សម្រាក់នៅជាប់មាត់ទ្វាបន្ទប់ខ្ញុំ ព្រោះផ្ទះមិនធំទេ។ ថ្វីត្បិត គាត់ ជាបុរសពោះម៉ាយមានអាយុជាង៥០ឆ្នាំហើយក៏ដោយ ក៏គាត់នៅតែមានកម្លាំងអាចជួយដងទឹក និងកាប់អុសបានដែរ។ គាត់មានមាឌធំ ជាងប្តីខ្ញុំ និងរាង ខ្ពស់ សម្បុរខ្មៅ។ ម៉ោង៦ល្ងាច ថ្ងៃគាត់មក ដល់ ខ្ញុំក៏រៀបចំបាយទឹកជូនគាត់ពិសារ រួចក៏រៀបចំគ្រែសម្រាប់គាត់សម្រាក់នៅមុខបន្ទប់ខ្ញុំ ព្រោះខ្ញុំខ្លាចខ្មោច។
នៅមុខបន្ទប់ ខ្ញុំអង្គុយរាបនិងគ្រែ ក្នុងឈុតចោម និយាយគ្នាពីនេះពីនោះ ជាមួយគាត់ ក្រោមពន្លឺចង្កៀងផ្លុងៗ ។ ចំណែកបងពិសិទ្ធ គាត់ក៏ស្លៀកក្រម៉ាតាមធម្មតាទម្រេតខ្លួន លើគ្រែដោយ បឹតបារីបណ្តើរបង្ហុយផ្សែងទ្រលោមទៅលើ.។ ដើម្បីជាការដឹងគុណ និងយកចិត្តគាត់ ខ្ញុំក៏សម្រេចចិត្តចូលទៅ អង្គុយលើគ្រែជាមួយគាត់ ដើម្បីច្របាច់ជើងជូនគាត់ ដែលភ្លេចទាំងមិន បានផ្លាស់សំលៀកបំពាក់។

ពិតណាស់ហើយ បងពិសិទ្ធ ពិតជាត្រូវការ ការយកចិត្តពីអ្នកជុំវិញខ្លួនណាស់មិនថាគេ ឬ ខ្ញុំនោះទេ....។ កាយវិការរបស់ខ្ញុំ ហាក់ដូចជាធ្វើអោយគាត់ពេញចិត្ត សរសើរ មិនដាច់ពីមាត់ តែចំពោះខ្ញុំ ចេតនាល្អរបស់ខ្ញុំ ហាក់ដូចជាហ៊ុំព័ទ្ឋដោយអ្វីម្យ៉ាង និងហាក់ដូចជាទទួលអារម្មណ៏ប្លែករកថាមិនត្រូវ ព្រោះភ្នែកខ្ញុំហាក់ដូចជាបានឃើញវត្ថុម្យ៉ាងរបស់គាត់ ពេលដែលដៃរបស់ខ្ញុំច្របាច់ ទៅកៀនគល់ភ្លៅគាត់ថ្មមៗ។ ខ្ញុំគិតថា គាត់ប្រហែលជាមិនបានចាប់អារម្មណ៏ចំពោះក្រម៉ាដែលគាត់ស្លៀកនោះទេ ក្រម៉ារបស់គាត់ហាក់ដូចជា ខើចឡើងលើបន្តិច ធ្វើអោយខ្ញុំអាចមើល ឃើញច្បាស់ពីវត្ថុប្រចាំត្រកូលរបស់គាត់ អើតក្បាលមកច្រង៉ក់ប៉ុនកដៃទ្របលើកន្សោមពងគាត់ ធ្វើអោយខ្ញុំទទួលអារម្មណ៏តក់ស្លុត និងខ្លាច ព្រោះបើធៀបទៅនិងរបស់ប្តីខ្ញុំ គឺខុសគ្នាឆ្ងាយណាស់ គឺរបស់គាត់ធំ ព្រោះគ្រាន់តែលូនក្បាលមក គឺដូចជាពស់វែកបើកពពែអញ្ចឹងធំហើយខ្មៅក្រឹប។

ខ្ញុំខំលូចសម្លឹងទៅវត្ថុរបស់បងពិសិទ្ធដោយយកចិត្តទុកដាក់ និង យូរៗម្តងក៏សម្លឹងទៅមើលមុខគាត់ដែរ តែគាត់ហាក់ដូចជាមិនចាប់អារម្មណ៏សោះ ប្រហែល១ស្របក់ ស្រាប់តែពស់វែកគាត់ ងើបឡើងដូចពស់ផុតពីក្រម៉ាប្រវែងមួយចំអាមកន្លះ នៅចំពោះមុខខ្ញុំ ស្របពេលដែលគាត់ភ្ញាក់ផងដែរ។ គាត់ដូចជាមានការអៀនខ្មាសយ៉ាងខ្លាំងចំពោះអ្វី ដែលលេចធ្លោះនៅចំពោះមុខខ្ញុំ ប៉ុន្តែសម្រាប់ខ្ញុំ ក៏កំពុងទទួលការអៀនខ្មាស និងភិតភ័យផងដែរ ស្របពេលដែលគាត់ ខំលម្លឹងមើលមុខខ្ញុំមិនដាក់ភ្នែក ។

ខ្ញុំទទួលអារម្មណ៏ថា បងពិសិទ្ធប្រហែលជាមានអារម្មណ៏យ៉ាងណាទេចំពោះខ្ញុំ គាត់ខំយកដៃខ្ទប់ពស់វែករបស់គាត់ពេញមួយដៃ តែនៅមិនអាចបឹតបាំងបាន ព្រោះវានៅតែលៀន ចេញតាមដែគាត់បង្ហាញពីមាឌ វាធំវែង និងគួរអោយខ្លាចណាស់សម្រាប់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំដឹងថា គាត់ហាក់ដូចជា មានអារម្មណ៏អាថ៌កំបាំងម្យ៉ាងចំពោះខ្ញុំ ។ ខ្ញុំខំអោនមុខចុះ តែពន្លឺចង្កៀង ភ្លឺ រន្ទាលនៅចំពីមុខទៀត។ គាត់បាននិយាយមកកាន់ខ្ញុំទាំងពាក្យសម្តីរដាក់រដុបដូច្នេះ៖ អោយបងសូមទោសផង!...ព្រោះនេះវាជារឿងចៃដន្យទេ បងគ្មានចេតនាទេ..ណាអូន.. ខ្ញុំងក់ក្បាលតិចៗតបនិងសម្តីគាត់ តែគាត់ហាក់ដូចជាបញ្ចេញអាការៈពីតម្រេករបស់គាត់ចំពោះខ្ញុំទៅវិញ....គាត់បានអង្អែលក្បាលពស់វែករបស់គាត់ថ្មមៗនៅចំពោះមុខខ្ញុំរួច និយាយថាៈ ឯងដេកទៅ !...ជាង២០ឆ្នាំហើយឯងមិនដែលស្គាល់រសជាតិមេយ៉ាងម៉េចទេ..ហ៊ីយ!..សម្ងំដេកទៅណាអាច្រម៉ក់......។ គាត់ខំសម្លឹងមុខខ្ញុំដោយមុតមាំ ស្របពេល ដែលខ្ញុំបម្រុងចុះពីលើគ្រែចូលទៅបន្ទប់ តែចិត្តមួយនឹកអាណិតគាត់ដែលពោះម៉ាយយូរឆ្នាំមកហើយ ហើយអ្វីដែលគាត់និយាយនោះ ហាក់ដូចជាចង់ប្រាប់ខ្ញុំថា៖ គាត់ពិតដាច់របប (អ្វីមួយនោះយូរមកដែរ) ទើបគាត់និយាយបែបយ៉ាងនេះ។

ក្នុងសំលៀកបំពាក់ចោមពុង ខ្ញុំហាក់ដូចជាមានអាម្មណ៏ភ័យខ្លាចចំពោះគាត់ណាស់ ព្រោះពេលនេះមានតែយើងពីរនាក់ប៉ុណ្ណោះ។ ខ្ញុំពិតជាអាណិតគាត់ ចំពោះពាក្យគាត់និយាយ តែខ្ញុំគិតថា ខ្ញុំមិនអាចប្រព្រឹត្តអ្វីផ្តេសផ្តាសបានទេ ឬ ក្បត់ប្តីខ្ញុំឡើយ។ ទីបញ្ចប់ គាត់នៅតែនិយាយពាក្យដដែលនោះ មកកាន់ខ្ញុំទៀត ស្តាប់ទៅហាក់ដូចជា គាត់ចង់អង្វរខ្ញុំសុំការ យល់ព្រមអ្វីមួយពីខ្ញុំហើយ។ ហើយអ្វីដែលភ័យខ្លាចសម្រាប់ខ្ញុំនោះ គឺការដែលខ្ញុំមិនអាចទប់ចិត្តបាន និងហាក់ដូចជាមានអារម្មណ៏ព្រឺព្រួចរកស្មានមិនត្រូវពេលដែលឃើញពស់ វែកគាត់ងើបក្បាលយ៉ាងធំនៅចំពោះមុខ។

ពេលនេះអារម្មណ៏ខ្ញុំវឹលវល់ ស្ទើររកគិតមិនចេញ ស្របពេលដែលបងពិសិទ្ធ ក្រោកឈរ បង្ហាញពស់វែកធំវែងខ្មៅ ដាក់ខ្ញុំដោយគ្មានអ្វីបិទបាំងសោះ។ ខ្ញុំពិតមិនចង់ធ្លាក់ខ្លួនទៅក្នង អំណាចតណ្ហារបស់គាត់ទេ....តែខ្ញុំនៅតែមិនចង់ក្រោកចេញពីទីនោះដដែល ហាក់ដូចជាមានចិត្តមួយមកបង្ខំខ្ញុំអោយទទួលរៀនបទពិសោធន៏ពីមនុស្សមាឌធំដូចគាត់ដើម្បីដឹងថា មនុស្សមាឌធំ ហើយពោរពេញដោយកម្លាំង និង ពស់វែកធំបែបនេះ និងមានរសជាតិនិង ខុសប្លែកពីប្តីខ្ញុំប៉ុណ្ណាទៅវិញ។

ខ្ញុំឈរគិតថា៖ គាត់ពោះម៉ាយយូរឆ្នាំបែបនេះ ពិតជាសហាវ, មានបទពិសោធន៏ និង ជាពិសេស គឺទឹកកាមរបស់គាត់ប្រហែលជាខាប់ និងសម្បុរដោយជីវជាតិពិតហើយ មើលទៅ.. ខ្ញុំនៅតែភ័យ