រឿង ៖ អាហ៊ួយ ភាគបញ្ចប់
ធ្វើឲ្យអាហ៊ួយស្រៀវខ្លួនខ្ញាំខ្នងខ្ញុំចង់រយះសាច់ទាំងដុំទៅហើយ។ ដំណើរការកាន់តែរលូន ទឹករបស់អាហ៊ួយកាន់តែហូរ សម្លេងថ្ងួចថ្ងូរ សឺតសតៗៗ បានបន្លឺពីបបូរមាត់របស់ខ្ញុំនិងអាហ៊ួយឥតដាច់។ លេងក្បាច់ពីលើអាហ៊ួយបានប្រហែលជាពីរនាទី ខ្ញុំក៏ដកក្បាលលិង្គរបស់ខ្ញុំចេញពីកន្ដួយរបស់នាង ពុទ្ធោ ឈាមព្រហ្មចារីរបស់អាហ៊ួយប្រឡាក់ពេញក្បាលក្ដរបស់ខ្ញុំតែម្ដងហើយនេះ! ហេងអីហេងយ៉ាងនេះ ខ្ញុំបានអស់ស្រ៊ីនជាមួយអាហ៊ួយ ពិតជាមិនខុសបំណងមែន ព្រោះអាហ៊ួយក៏មានស្រ៊ីនទទួលខ្ញុំដែរ។ ខ្ញុំបានឲ្យអាហ៊ួយដេកផ្អៀង ហើយខ្ញុំបានញាត់សាច់ក្រករបស់ខ្ញុំចូលទៅក្នុងរន្ធល្អាងនាគរាជរបស់អាហ៊ួយដែលកំពុងសម្បូរទឹកពីក្រោយ ហើយចលនាចង្កេះរបស់ខ្ញុំក៏ចាប់ផ្ដើមរន្ថើនឡើងៗ ញាប់ទៅៗ ចំណែកឯដៃឆ្វេងរបស់ខ្ញុំក៏មិនទំនេរដែរ គឺវាបានចាប់ច្របាច់កូនភ្នំទំហំ ៣២ប៊ី របស់អាហ៊ួយទាំងសងខាង... បងប្អូនជួយគិតទៅមើលថាប្រសិនបើបងប្អូនស្ថិតក្នុងស្ថានភាពនេះ តើបងប្អូនមានអារម្មណ៍ស្រួលយ៉ាងណា! ចំពោះខ្ញុំគឺស្រួលហា ស្រួលហា..... ថ្លែងដល់អាហ៊ួយវិញ ក្បាច់ចំណិតត្រសក់នេះបានធ្វើឲ្យអាហ៊ួយស្រួលដល់ថ្នាក់បញ្ឈរភ្នែក ចំហរមាត់ និងបន្លឺសម្លេងអឹសៗតាមចង្វាក់នៃការបុករុករបស់ខ្ញុំ ចំណែកឯដៃរបស់នាងកាន់ដៃខ្ញុំដៃកំពុងតែច្របាច់ដៃនាង ហាក់ដូចជាការផ្ដល់សញ្ញាថាច្របាច់ឲ្យខ្លាំងមកបងយ៉ាប់ៗ! ស្រួលណាស់ពៅអើយ ក្ដបងដែលធ្លាប់តែសោយសុខជាមួយនឹងកូនសក្ដិប្រាំ តែថ្ងៃនេះវាមកស្គាល់ហើយឋានសួគ៍ឋានសុខ ស្រណុកហួសពីការស្មាន.... ចង្រៃវាយក ចុយគ្នាលើកដំបូងសមនឹងក្ដវាឆាប់ចេញទឹក តែមិនដឹងជារម៉េច ចុយអស់មួយសន្ទុះធំទៅហើយវានៅតែមិនចេញ ឬមួយវាចង់ឲ្យខ្ញុំស្រួលរហូតដល់ស្លាប់លើបង្គង? ម្យ៉ាងដោយសារតែធុញនឹងក្បាច់ចំណិតត្រសក់ខ្ញុំបានប្រាប់អាហ៊ួយឲ្យលត់ជង្គង់ ដៃទាំងពីរច្រត់ទៅមុខ ហើយចំទិតក្ដិតមកឲ្យខ្ញុំបុកពីក្រោយ... អីយ៉ូយៗ មើលទៅរាងអាហ៊ួយពីក្រោយគឺមិនអន់ទាល់តែសោះ ស្ទើរតែតារាម៉ូដែលសុំខ្មាស ហើយបើនិយាយពីសាច់វិញ គឺសដូចម៉ែសំឡី... នោះស្អីគេនុង? ហ្អា... មាត់រន្ធរបស់អាហ៊ួយឡើងសើមជោគប្រឡាក់មមិះអស់ហើយ មើលទៅក្លែបទាំងគូររបស់នាងពិតជាស្អាតអស់ទាស់ ហ្នរៗ នៅមានប្រឡាក់ឈាមដែលហូរចេញពីរន្ធរបស់នាងទៀត! ខ្ញុំទ្រាំលែងបាន ក៏ចាប់តម្រង់ដំបងនាគរាជរបស់ខ្ញុំរុញបញ្ចូលមាត់រន្ធរបស់អាហ៊ួយពីក្រោយ ហើយគ្រាន់តែបញ្ចូលភ្លាមអាហ៊ួយស្រែកអឺសភ្លែត នេះបែបទំនងជាស្រៀវឬយ៉ាងណាក៏ខ្ញុំមិនដឹង! យុទ្ធនាការតាមក្បាច់ឆ្កែពាក់គ្នាហាក់ផ្ដល់ឱកាសដល់ខ្ញុំណាស់ ព្រោះខ្ញុំមិនសូវហត់ច្រត់ដៃអីទេ គឺដឹងតែពីចាប់ចង្កេះអាហ៊ួយរួចពើតមួយទំហឹងៗបុករុកក្ដិតរបស់នាងតែម្ដង ហត់តែមួយគត់គឺត្រង់អារឿងគ្រលែងចង្កេះនេះឯង។ ក្បាច់នេះធ្វើឲ្យអាហ៊ួយទ្រាំថ្ងួចថ្ងូរមិនបាន ក៏បន្លឺសម្លេងអឺសៗ ស្រួលណាស់បងៗ ដាក់ឲ្យខ្លាំងមកៗ មិនដឹងជាខ្លាំង
សរសេរដោយៈ វិឆ័យ ដារ៉ា
No comments: